<body>
Ik droom al meer dan 20 jaar over de E-type en die droom werd werkelijkheid in januari 2003 en wel op www.ebay.com.
Wat er gebeurde heb ik in een 'dagboek' verzameld en is hieronder te lezen.<br>
Maandag 22 januari 2003:<br>
Mijn vriendin Angeli vindt op de E-bay site een perfect te restaureren E-type uit 1966. Het is de 4.2 Roadster. Kleur…? Volgens de beschrijving zwart met zwart interieur. Dat het in Los Angeles is, ach ja……<br>
De daarop volgende dagen wordt met arendsogen bekeken of de prijs gaat stijgen en ik ben vastbesloten mee te doen want dit is de kans waar ik al 20 jaar op wacht.<br>
Zondag 16 februari 2003:<br>
De veiling eindigt om 22:05 uur Nederlandse tijd en als het moment dan uiteindelijk daar is, is de spanning duidelijk voelbaar. Gespannen zitten we samen naar het beeldscherm te turen of er iets gebeurt. Oke het is 21:30 uur en daar gaan we dan. We staan bovenaan met het hoogste bod en dat blijft ook even zo. Nog 10 minuten te gaan en daar komen de biedingen.<br>
Snel handelen is nu een vereiste…….Ons hart gaat als een razende tekeer, bloed verplaatst zich in een stoomversnelling door de aders en adrenaline is duidelijk aanwezig…….<br>
Yes het is gelukt!!!!!! We hebben de veiling gewonnen!!!!Wat nu?<br>
Wat eerst?<br>
Nou dan gaan we toch ook maar meteen naar Los Angeles !. Hotel zoeken en een vlucht met auto…..etc.<br>
Maandag 17 februari 2003:<br>
Afgelopen nacht niet geslapen. Er moet zoveel geregeld worden.<br>
Gelukkig doen onze bazen niet moeilijk en we kunnen gewoon 2 weken vrij nemen.<br>
Angeli zoekt ’s avonds op internet naar van alles en nog wat en ik ben bij mijn broer Gilbert om e-mail te lezen want we waren ingelogd met het account van Gilbert. Dus hij ontvangt alle mail. De verkoper blijkt Pete Evans te heten en ik laat weten dat we naar LA komen. Even afwachten dan maar (tijdverschil)<br>
Dinsdag 18 februari 2003:<br>
Het blijkt moeilijk te zijn cheques te regelen binnen zo’n korte termijn en ook mede door reacties van anderen die weleens in LA zijn geweest beslissen we om toch maar niet zelf te gaan.
Ik had al eerder een transportbedrijf gevonden “M..log” ( uitleg komt later ) dat ervoor kan zorgen dat de auto bij de verkoper thuis wordt opgehaald en verscheept wordt naar Rotterdam.<br>
Oke, doen we dat. Het is voor latere zorg hoe de auto uiteindelijk in Helmond komt. Het geld moet worden gestort op rekening van het vervoersbedrijf waarvan het moederbedrijf in Los Angeles zit. Het is wel spannend hoor en ook wel eng want wat gaat er gebeuren?<br>
Woendag 19 februari 2003:<br>
Ik op weg naar de bank om het geld met spoed over te boeken want het moet immers binnen 7 dagen betaald zijn. Vervolgens zit er bij de bank iemand die van toeten nog blazen afweet en die vraagt naar een of andere code. Code? Dan maar weer even met het vervoersbedrijf bellen. “Code, hoezo? hebben we nooit nodig gehad!” zegt Jan van het bedrijf. “Oke hoeft toch niet” zegt de beginner bij de bank. Sjongejonge…..
Eindelijk is het geld overgemaakt en nu maar afwachten wat er gaat gebeuren.<br>
Donderdag 20 februari 2003:<br>
Ik geef opdracht de auto vrijdag of in ieder geval zaterdag daar op te halen. Volgens het vervoersbedrijf werken ze daar niet op zaterdag dus moet het vrijdag.<br>
Even aan Pete laten weten dat we niet zelf komen etc.<br>
Vrijdag 21 februari 2003:<br>
We hebben lekker een vrije dag genomen om een beetje bij te komen.<br>
Voor de rest is het van alle kanten stil………Shit de auto moet natuurlijk verzekerd worden tijdens het vervoer. Stel dat het schip zinkt!!<br>
Ondertussen moeten we even bedenken hoe we het doen met de ruimte die we hebben. Het past allemaal niet in de garage………!<br>
Dan maar een chalet in de tuin zetten voor alles wat niks met de auto de maken heeft daar in te zetten.
Daar komen we wel uit.<br>
Zaterdag 22 en zondag 23 februari 2003:<br>
We lezen ondertussen nog even alles door en ontdekken dat de auto geen kenteken(platen) heeft, die moeten dus aangevraagd worden. Oeps, zoeken naar informatie levert uiteindelijk op dat het volgens die website van de Amerikaanse RDW 7 dagen duurt. Shit!!! Volgens het vervoersbefrijf zijn die wel nodig …….! Het is weekend en kunnen niks doen behalve op internet zoeken naar verhuurbedrijven in de omgeving die in bezit zijn van een autoambulance, kijken of er iemand toevallig 2dehandse Engelse sleutels heeft, of er ook iemand een garagelift heeft (Giraffe) etc.<br>
Maandag 24 februari 2003:<br>
Als we ’s avonds thuis de ingekomen mailtjes lezen hebben we een berichtje van de verkoper ontvangen. “of we nog wel interesse hebben in de auto?”<br>
Ik kan het niet meer afwachten, pak resoluut de telefoon en bel naar Amerika. Het is daar 9 uur vroeger, d.w.z. half 11 in de ochtend. Misschien is hij aan het werk?<br>
Gelukkig neemt Pete zelf de telefoon op en weet meteen te vertellen dat er een trailer voor zijn deur staat om de auto op te halen!!! Goed nieuws dus.<br>
Oke volgende stap.<br>
Het is even afwachten of ze de auto echt wel meenemen omdat er geen title bij aanwezig is (kentekenbewijs). Na ongeveer een uur bel ik nog een keer om te horen hoe het ervoor staat.<br>
Ze nemen hem toch mee en stellen voor om die title aan te vragen. Tot die tijd blijft de auto bij de vervoerder in Los Angeles staan. Volgens hen duurt het aanvragen 2 dagen.<br>
Geen probleem want Pete wil meewerken.<br>
Dinsdag 25 februari 2003:<br>
Na contact met de vervoerder in Nederland moeten we even wachten op bericht uit Amerika (tijdverschil)<br>
Dinsdag 4 maart 2003:<br>
De auto staat inmiddels in Long Beach te wachten op een kenteken.<br>
Via mailtjes over en weer zou het $250,-- minimaal gaan kosten.<br>
Omdat Pete gezegd heeft mee te willen werken gaan we een poging wagen om het via hem te regelen.<br>
Zaterdag 8 maart 2003: Autobeurs in het Bouwcentrum in Antwerpen. Een aantal E-types zijn te bewonderen en na wat informatie raden ze ons aan alle gegevens in Engeland bij Heritage op te vragen zodat we precies weten wanneer de auto is gemaakt, waar hij naar toe is gegaan en vooral wat de oorspronkelijke kleur is. Het is namelijk niet te zien op de foto en volgens de beschrijving zou het zwart moeten zijn. Maar we twijfelen daar over omdat er zwarte stoelen in zitten en volgens onze bronnen is de combinatie zwart-zwart nooit gemaakt.<br>
Verder hebben we gekocht: de originele verkoopfolder, een tijdschrift uit die tijd en een autotest jaarboek. Allemaal erg leuk om te hebben.<br>
Maandag 10 maart 2003:<br>
Ik vind het lang duren eer ik iets hoor over het kenteken en besluit te bellen met de Amerikaanse RDW. Pete heeft ondertussen de benodigde papieren opgestuurd naar die instantie en zij hebben het afgelopen vrijdag pas ontvangen.<br>
De kosten van dit alles is $150. Heel wat minder dan die $250!! Nu duurt de aanvraag nog 7 dagen en dan duurt het nog ongeveer een maand voordat de auto hier is.<br>
Dinsdag 11 maart 2003:<br>
Op de autobeurs in Antwerpen hebben we een mooie poster gezien van de jaarlijkse E-type day van de Belgische Jaguarclub. Het is op 30 mei en 1 juni in België, en daar willen we natuurlijk naar toe. Van die posters hadden ze niet veel exemplaren, vandaar dat we er geen meekregen. Er is geen website van en om meer informatie te krijgen wordt hier aan de thuis koortsachtig gezocht naar een adres, contactpersoon, or what ever. Via allerlei omwegen komt Angeli aan een naam en ze besluit een mailtje te sturen. Wie weet!<br>
Woensdag 12 maart 2003:<br>
Er is $ 150 afgeschreven van de rekening voor de aanvraag van het kenteken. Nu zal het wel niet lang meer duren voor de auto vertrekt.<br>
Donderdag 13 maart 2003:<br>
Ondertussen gaat alles gewoon door en zijn we begonnen met het ontwerpen van een schuurtje. Er moet gemeten en gerekend worden. Het moet in ieder geval vrij groot zijn want buiten de fietsen moeten er straks onderdelen van de auto inpassen.<br>
Donderdag 19 maart 2003:<br>
Eindelijk hebben we te horen gekregen dat alles in orde is en de auto gaat vertrekken uit L.A. op dinsdag 25 maart. De verwachte aankomstdatum zal 20 april in Rotterdam zijn. Ondertussen wordt alles geregeld wat betreft verzekeringen en zo.<br>
Zaterdag 21 maart 2003:<br>
Het bestelde hout wordt bezorgd dus we zouden aan de slag kunnen gaan met voorbereiden van het schuurtje.<br>
Maandag 24 maart 2003:<br>
We zijn begonnen met het beitsen van het aangeleverde hout en aangezien er heel veel plankjes zijn en ze aan beide kanten twee keer moeten hebben we dus genoeg te doen voor komende twee weken.<br>
Dinsdag 25 maart 2003:<br>
De grote dag is aangebroken. Als het goed is dan is de auto ingescheept en vertrokken. Alleen afwachten nu. Wij beitsen verder.<br>
Zaterdag 12 april 2003:<br>
Op naar de autobeurs in Essen. Wat een beurs!!!! We hebben er gelukkig een hele dag voor uitgetrokken en krijgen een aantal interessante mensen te spreken die ervaringen hebben met het restaureren van een E-type. We krijgen waardevolle tips. Moe, maar boordevol informatie keren we huiswaarts.<br>
Maandag 14 april 2003:<br>
De jaguar is al 3 weken onderweg van LA naar Rotterdam. Krijg ik een mailtje van de vervoerder dat de douane afhandeling extra kosten met zich meebrengt omdat mijn auto ouder dan 30 jaar is. Hij valt dan onder de antiqiteits-regeling, of ik 750 euro wilde overmaken. Ik spring uit mijn vel!!!! We hadden zwart op wit een vaste prijs afgesproken!! Bij deze offerte stonden alle gegevens van de auto en toen werd er niets gezegd over deze regeling!! Zelf even met de douane gebeld om na te vragen of dit klopt. Wat denk je..... onzin, de papieren (het enig document, gratis te krijgen bij de douane) om een auto in te voeren is altijd hetzelfde, alleen om voor antiqiteits-regeling in aanmerking te komen moet je een extra vinkje, een code en een getal meer invullen. En dan te bedenken dat ze dit elektronisch doen, volgens het Sagitta methode. Mijn tweede vraag aan de douane is hoe ik dit anders kan oplossen; ze gaven mij wat namen van expediteurs. Dit enig document is zelf in te vullen, je hebt wel wat codes nodig maar een fout wordt met hoge boetes afgestraft. Oftewel laat een expert dit invullen. Hierna ook een expediteur Fa. Vreysen ( Ludo ) gebeld om te vragen of zij deze papieren wilden invullen voor mij. Mijn verhaal uitgelegd en wat denk je, ze kennen het vervoersbedrijf en de contact persoon Jan S.!! in de negatieve zin natuurlijk. Dit is mijn eerste ervaring met een oplichter in dit wereldje. Voor 50 euro plus wat extra kosten voor het weg brengen en halen van de benodigde papieren bij de shit vervoerder, zijn de nodige papieren in orde gemaakt door de Fa. Vreysen en ze hebben zelfs gezorgd dat mijn jaguar snel door de douane controle kwam. Waar ik ze nog steeds zeer dankbaar voor ben. Zoals je op de foto's kunt zien had de jaguar veel losse onderdelen, waardoor de douane nogal moeilijk kon doen.
<br>
Vrijdag 18 april 2003:<br>
Vandaag komt pa om met het schuurtje te helpen. Nou ja, het is andersom; wij helpen pa.<br>
Zaterdag 19 april 2003:<br>
Het is niet afgekomen vanwege het slechte weer en pa komt met Koninginnedag terug om het af te maken.
Zondag 20 april 2003:<br>
Het is tweede Paasdag en als het goed is, moet de auto vandaag aangekomen zijn. Spannend……!<br>
Dinsdag 22 april 2003:<br>
Vanwege Pasen duurt het even voordat alles verwerkt is bij Evergreen. Schepen zijn gewoon binnengekomen maar er is natuurlijk niet gewerkt aan de registratie van dat alles. Die ambtenaren moet heel wat inhalen en duurt het dus even voor het administratief verwerkt is. Ondertussen heb ik contact gehad met Jan (vervoerder).<br>
Woensdag 23 april 2003:<br>
We zijn met de dakbekleding bezig van het schuurtje. Ach zo doden we de tijd en tja, het moet natuurlijk ook af want als de auto er is dan is er vast geen tijd meer voor.<br>
Vrijdag 25 april 2003:<br>
Vandaag moeten we een vrije dag regelen voor volgende week dinsdag als de auto aankomt. Het is gelukkig geen probleem.<br>
Maandag 28 april 2003:<br>
Even een busje en een autoambulance regelen voor het vervoer van morgen. Zorgen voor voldoende fotorolletjes etc.<br>
Dinsdag 29 april 2003:<br>
Eindelijk is het zover. Het busje is geregeld bij Budget en de aanhanger bij Aanhangerland. Touw, autopyjama, tangen, banden. Even Gilbert bellen want hij rijdt er op zijn motor achteraan. Daniël (collega) bellen dat hij klaar staat bij het BP station in Eindhoven waar we onze ‘fotograaf’ oppikken. En dan kan ie….
We zijn allemaal in een opperbeste stemming, drinken koffie onderweg en als we in Moerdijk aankomen, moeten we wel even zoeken maar vinden doen we het altijd. We komen aan bij het terrein van de vervoerder waar een aantal loodsen staan.<br>
Waar zou de Jag in staan of staat hij nog in een container? We zullen het zo weten.<br>
Als we het busje stilzetten stappen we uit en volgen de pijlen met het bordje ‘ingang’. Vervolgens komen we boven in een klein kantoortje waar wat formulieren ondertekend moeten worden en of ik nog even € 140 extra af wil rekenen. Hè? Wat is dat nu weer?! Er zouden geen kosten meer bijkomen!
Ze waren vergeten te melden dat het de kosten waren voor de cheque overhandiging aan Pete Evans. Ok. Ondertussen zijn Gilbert, Daniël en Angeli beneden naar de loods gelopen en zie……..Daar staat het E-type-je hun al aan te kijken. Zijn neusje staat naar buiten te kijken. Geweldig. Valt het mee of valt het tegen? Even door de gaten in de kap, plakband op de motorkap, deuk in de kofferbak, deuk in de voorbumper, afgerukte bekleding heenkijken en je ziet een geweldige auto. Even aanraken, ruiken. Geweldig. Wat is eigenlijk de kleur? Volgens Pete zwart-zwart maar daar is niet veel van te zien. De man die erbij staat vraagt of dit ooit nog wel goedkomt. Natuurlijk wel! <br>
Eindelijk kom ik naar buiten met een big smile op mijn gezicht. Mijn droom is eindelijk uitgekomen en nu is het tastbaar. We ontdekken dat er een laagje water in de auto staat. Die hufters hebben hem buiten laten staan natuurlijk met die stortbuien van een paar dagen geleden! Er staan dozen en een emmer in met allerlei onderdelen. De kofferbak ligt vol met chroom, waaronder de bumpers, reservewiel en een extra velg. De contactsleutels stonden niet op het contact zoals Pete het verteld had. Ze werden overhandigd bij de betaling. Als ik niet betaald had dan had ik ze ook niet gekregen……niet dat het nodig was hoor. We vinden wel, nu we vaker om de auto heen lopen, dat het eigenlijk steeds minder ‘erg’ wordt om naar te kijken. Het is gewoon even wennen. Met ons drieën duwen en trekken we de auto op de ambulance en doen hem zijn pyjama aan. Vervolgens gaan de touwen erom heen. In eerste instantie wilden we eerst de motorkap in het busje doen omdat deze los op de auto lag. Maar helaas paste hij er niet in. Voorzichtig rijden we weg en hebben ondertussen al veel foto’s gemaakt. De Californische kentekenplaten liggen in de auto. Het blijkt dat de auto in 1987 voor de laatste keer gekeurd is. Leuk om ze te hebben voor het archief.
Onderweg moeten we even stoppen omdat de pyjama is gaan scheuren. Gilbert heeft het op tijd gezien aangezien hij op de motor continue erachter rijdt. Wel vermoeiend voor hem want wij rijden niet harder dan 80 km per uur. Onderweg eten we een hapje bij McDonalds en voor vertrek controleren we de boel weer. Alles is goed. Deze keer rijden we richting Den Bosch omdat we over de weg langs het kanaal willen rijden. Zo komen we aan de goede kant van Helmond uit en wel direct in onze wijk.
Eindelijk zijn we thuis. Eerst koffie met een grote koek want dat hebben we verdiend. De auto is er dus die 5 minuten maken ook niet meer uit. <br>
Nu gaat het beginnen en takelen we de auto van de ambulance en met moeite wordt hij richting garage geduwd. Het stuur werkt niet meer. In de dozen en de emmer bevinden zich onderdeeltjes zoals schroeven, rubbers etc. Omdat er een laagje water in staat is de boel al aan het roesten. Wat er ook gevonden word is een foto, muntgeld, postzegel en een lijstje met telefoonnummers. Wat zou er in die afgelopen 36 jaar allemaal gebeurd zijn met de auto en zijn eigenaren. <br>
De overbuurvrouw (Massimiliana)komt meteen kijken en zegt dat ze wel erger gezien heeft.
Ze zou meteen haar man (Henk) er op af sturen als hij thuiskomt, want hij heeft zoiets ook al vaker gedaan. Wellicht heeft hij goeie tips voor ons.<br>
De Jaguar past goed in de garage want het formaat van de auto valt best mee. Natuurlijk hebben we het van tevoren opgemeten maar de auto is nogal laag en daarom oogt hij kleiner. Wat ruikt het lekker in de garage. Als iedereen vertrokken is en de huurauto en de ambulance weer terug gebracht zijn, zijn we niet bij de auto weg te slaan. Waar moeten we beginnen?<br>
In ieder geval moet het water van de bodem want er is al een begin van roest zichtbaar. Dan gaan we maar een kacheltje halen. De onderdelen in de dozen zoeken we maar uit en moeten gedroogd worden. Henk de overbuurman komt ook nog ‘even’ kijken en geeft inderdaad wat tips. Als hij net naar huis is wordt er weer aangebeld en staat hij met een miniatuur E-type in zijn handen. Het is een bouwpakketje van hem van vroeger. Geweldig……<br>
Vannacht kunnen we weer rustig slapen gaan. Hij of eigenlijk zij, is er. Het was vandaag zo’n geweldige dag!!<br>
Woensdag 30 april 2003:<br>
Vandaag is het Koninginnedag maar wij gaan natuurlijk niet naar al die evenementen, dat is wel te begrijpen. Vandaag gaat er gewerkt worden, zowel aan de auto als het schuurtje. Pa en ma staan al weer vroeg op de stoep en lopen meteen naar de garage. Ik dacht dat pa alleen maar geïnteresseerd was in hout maar dit vindt hij ook geweldig. Foto’s maken dan maar van hem in de auto.<br>
Foto’s maken van mezelf in de auto. Ga maar door.<br>
Er moet gewerkt worden aan het schuurtje dus gaan we weer aan de slag. Maar nadat we zand gehaald hebben voor het schuurtje begint het weer te gieten! Ondertussen komen ook de nieuwe overburen kijken want de garage staat namelijk open. We komen erachter dat zij werkt bij een groothandel in gereedschap en zij kan ons adresjes geven waar ze het merk verkopen waar ik de dopsleutels van wil hebben. Het moeten natuurlijk Engelse maten zijn en die zijn niet overal te verkrijgen. We krijgen een dik boek van haar waar van alles instaat.
<br>
Donderdag 1 mei 2003:<br>
Angeli vraagt via e-mail ondertussen waar de informatie blijft over de E-type dag.<br>
Vrijdag 2 mei 2003:<br>
Ik vraag via Internet bij Heritage in Engeland het certificaat van de auto aan. Allerlei nummers worden doorgegeven en het gaat £ 30 kosten (€ 42), maar dan hebben we ook wat. ’s Avonds krijgen we bezoek dat naar het geadopteerde ‘autootje’ komt kijken. Zo voelt het wel in ieder geval.<br>
Maandag 5 mei 2003:<br>
De papieren komen binnen van Fa. Vreysen. Tot mijn verbazing zit daar het kenteken niet bij!!!! Na een rondje bellen geeft de vervoerder aan deze niet meer te hebben!!! Weer een tegenslag van dit shit bedrijf, ik wil nooit meer iets te maken hebben met dit k..t bedrijf. En wil hierbij iedereen waarschuwen voor dit bedrijf. De Fi. Vreysen hebben de invoer papieren gemaakt met behulp van het orgineel kenteken papiertje wat Pete Evens opgestuurd had, dit was namelijk in America verlopen en daar niet meer geldig. Maar wel hier goed genoeg om de jaguar in te voeren. Dus achteraf moeite en kosten voor niets om een nieuw kenteken aan te vragen in Amerika.<br>
Dinsdag 6 mei 2003:<br>
Eindelijk antwoord op het e-mailtje. We krijgen de poster en meer informatie toegestuurd over de E-type dagen.<br>
Woensdag 7 mei 2003:<br>
Het bedrag van het aangevraagde certificaat is van de rekening geschreven dus dat is onderweg…!
Vrijdag 16 mei 2003:<br>
De postbode heeft ondertussen het certificaat bezorgd en het blijkt dus dat de auto origineel een zwart interieur en een zwart exterieur heeft. Het klopt dus. De auto liep op 28 september van de band en op 21 oktober is de auto afgeleverd in New York waar de eerste eigenaar in 1966 Robert Doughetry is. Leuk om te weten. Zou die man nog leven? En zou hij nog foto’s hebben van die tijd?<br>
Zaterdag 17 mei 2003:<br>
Vandaag wordt er weer aan het schuurtje gebouwd en Oom Piet komt helpen met de auto en hij is nog maar net binnen en hij trekt zijn werkbroek aan om vervolgens meteen de garage in te duiken waar hij die hele dag haast niet meer uit komt.<br>
Zondag 25 mei 2003:<br>
Reservering gemaakt in een hotel in de Belgische Ardennen. We willen zeker naar die E-type dag. Er is geen andere kans om er zoveel bij elkaar te zien. We blijven gewoon 1 nachtje in een hotel in de buurt van de start.<br>
Vrijdag 29 mei 2003:<br>
We vertrekken naar de Belgische Ardennen en zijn benieuwd waar we uit komen. ’s Avonds gaan we kijken waar we de volgende dag moeten zijn. De start is namelijk tussen 8 en 10 en we mogen ons niet verslapen.
Het is bij een schitterend kasteeltje in Lavaux St Anne. Een uitgesproken perfecte plaats om te vertrekken.<br>
Zaterdag 30 mei 2003:<br>
Als we ’s morgens aankomen bij het kasteel, staan er al een aantal E-types klaar. We gaan even het kasteel in en worden meteen uitgenodigd mee te ontbijten. Dit doen we niet want dat hebben we net gedaan. We geraken aan de praat met de organisator en het blijkt dat er een aantal afmeldingen zijn en dat er dus plaats is voor ons. Maar we zijn niet met de E-type! Is geen probleem zeggen ze. We kunnen gewoon meedoen om de sfeer te proeven. Tegen een gering bedrag mogen we de hele dag mee en als we willen kunnen we ’s avonds ook nog naar het diner en galafeest om daarna te overnachten in het hotel dat ze geboekt hebben. We zien wel, want de bedoeling was om dan al thuis te zijn in verband met de hond.
Het blijkt een puzzeltocht te zijn en we krijgen een landkaart en een rallynummerbord om op de auto te plakken. Wij met onze Polo…..Ja ja.<br>
Het is een hele klus maar een geweldige omgeving om te rijden. We gaan de Franse grens over en het is een schitterend gezicht om al die E-types, zo’n 20 stuks, te zien rijden. Over een paar jaar kunnen wij dat ook. Het zijn allemaal verschillende nationaliteiten. Ze komen uit België, Luxemburg, Engeland en Nederland en niet alleen oudere mensen zoals we verwachtten. Lunchen in Frankrijk en we gaan weer verder. Heuveltje op en heuveltje af. Het is bloedheet, lezen en rijden is niet zo’n goede combinatie.....
De rit eindigt in Luxemburg en als de rest naar het hotel gaat keren wij huiswaarts om ’s avonds laat weer thuis te komen. Moe maar weer meteen ervaring rijker.<br>
Zondag 15 juni 2003:<br>
Het is vaderdag en als we in Hank zijn spreken we Oom Frans die wel iemand kent met een Giraffe om de motor eruit te takelen. Dat komt goed uit want het is moeilijk om er een te huren en aanschaffen is zonde want ze zijn erg duur als je hem maar 2 keer nodig hebt.<br>
Zaterdag 28 juni 2003:<br>
De Giraffe komt vandaag, samen met de eigenaar, Oom Piet, pa en ma. Zo zijn ze met 4en om de motor eruit te halen. Het valt een beetje tegen en na een paar uurtjes is de motor eruit. <br>
Vrijdag 18 juli 2003:<br>
De auto is inmiddels al van veel onderdelen ontdaan en deze moeten ontvet worden. 5 Liter Petroleum gehaald om alle onderdelen die zich onder de motorkap bevinden te ontdoen van vuil en vet. Het is een enorme klus en we houden het niet echt schoon (wijzelf dan). Het zit er nogal stevig op vastgekoekt. Staalborstels komen eraan te pas maar het resultaat mag er zijn.<br>
Zondag 20 juli 2003:<br>
Heel het weekend gepoetst en het groot gedeelte is schoongemaakt. Alle schone onderdelen leggen we in het schuurtje waar we inmiddels een kast hebben gemaakt. Het chroomwerk moet ook nog, maar waarschijnlijk moet alles opnieuw verchroomd worden. <br>
Zondag 27 juli 2003:<br>
Wat chroom geprobeerd om te poetsen maar het valt tegen. <br>
Donderdag 25 september 2003:<br>
Tot nu toe is de auto verder uit elkaar gehaald, de neus is totaal verdwenen.
Dashboard is geheel gedemonteerd en ook de rest van het interieur. <br>
Wat nog is blijven zitten is de benzine leiding en de achterrem leiding, benzine tank met pomp en het hele achterwiel aandrijving.<br>
Het dashboard en zijn klokjes vallen tegen wat betreft roest!!! Moet nog zien hoe we dit oplossen. Verder is de kabelboom in zijn geheel uit gekomen wat nog een hels karwei was.<br>
Zaterdag 3 januari 2004:<br>
Vandaag de benzinetank leeg gemaakt. In eerste instantie dacht ik dat de tank nog helemaal vol zat (65 liter), maar schijn bedriegt, er kwam ongeveer 8 liter uit.<br>
Ondertussen heb ik nog gezocht naar een geschikte spuiterij omdat ik wel van plan ben dit jaar de body helemaal af te krijgen. Het valt best nog wel tegen.<br>
Zaterdag 10 januari 2004:<br>
Dit weekend vindt in de MECC in Maastricht weer het jaarlijkse Interclassics plaats. Wij zijn dus ook weer van de partij. Het thema dit jaar is Jaguar! Dat komt dus mooi uit. Er staan best wat E-Types bij.
Kijk hier voor een impressie. <br>
<img src=images/dream.gif><br><br>
I am dreaming about a Jaguar E-Type for more than 20 years now. And that dream became reality in January 2003 when we found that particularly one on E-Bay.<br>
The story about all the things that happened I wrote down in this diary.<br><br>
<strong>Monday January 22th, 2003</strong><br>
My girlfriend Angeli finds a perfect E-type for restoration. It from 1966 Series I and the color…?. It's hard to see but according to the description it must be black in and outside.
And the place is Los Angeles! Who cares….?<br>
The next days are filled with looking on the website to see what the price is doing.<br><br>
<strong>Sunday February 16th, 2003</strong><br>
The auction ends at 22:05 PM Dutch time and we become nervous about it all.<br>
Its 21:30 and we are still the highest bidder. Oke, 10 minutes left to go there are more bidders at this moment. Our hart is beating fast and…..yes, we've done it! What first? What next? What now? We decide to go to Los Angeles. Let us find a Hotel and fly to America.<br><br>
<strong>Monday February 17th , 2003</strong><br>
We didn't sleep much last night! There are so many things to do now. We are allowed to take a vacation. De salesman name is Pete E. and by email we let him know that we are coming to L.A.<br><br>
<strong>Tuesday February 18th, 2003 </strong><br>
We decide not to go to L.A. I found a transport-business who gets the car and tranship it to Rotterdam. The money must be paid on the account of the transport-business in L.A.
Its all very exciting en very scary because what will happen?<br><br>
<strong>Wednesday February 19th, 2003 </strong><br>
I am on my way to the bank to pay the money because it must have been done within 7 days.
Lets wait what shall happen next…!<br><br>
<strong>Thursday February 20th, 2003</strong><br>
I instruct the transport company to get the car on Friday or Saturday. It will be on Friday because they don't work on a Saturday. Let tell Pete we're not coming by our selves.<br><br>
<strong>Friday february 21th 2003</strong><br>
We took the day off to rest a while. We need to insure the car during it's transportation from Los Angeles to Rotterdam. That journey will take about 4 weeks.<br>
Meanwhile we must make room for all the Jaguar parts. Ther isn't enough space in the garage to keep it.
We need to build a shelter in the garden.<br><br>
<strong>Saterday 22th en sunday 23th 2003</strong><br>
We discover that there are no licenseplates. They need to be asked for. That will take about 7 days in America.
According to the transport business they are needed. <br>
During this weekend we are searching on the internet for a trailer we need to rent for transportation of the E-type. We also need some English tools etc.<br><br>
<strong>Monday february 24th 2003</strong><br>
Today we've got an email from Pete with the question if we are still interested in the E-Type, because untill now he didn't see anyone to pick up the car!<br>
As I call to Los Angeles (it's 9 hours earlier, so that means, it's half past 10 in the morning there) Pete answers the phone. Immediately he tells us that there is a trailer at his house to pick up the car!!! That's good news.<br>
At first they didn't want to take the car with them because there is no title with this car. Finaly they take the car and suggest that it will be stored at the company until there is a title. That will take about 2 day's.<br>
Pete wants to cooperate.<br><br>
<strong>Tuesday march 4th 2003</strong><br>
The car is waiting in Long Beach California. That title will cost at least $250.
Because Pete wants to cooperate we aske him to help us.<br><br>
<strong>Saterday march 8th 2003</strong> <br>
There is a fair in "Bouwcentrum" in Antwerp. Many E-type's are presented. Some people advised us to gather all the information about the car in England at the Heritage. If you do do, you get a certificate with description, manufacturing, colors, first owner etc. Pete told us the car is completely black. That means, interior and exterior.<br>According to the information we found on the internet, there was never an E-type made with that combination. We'll see.<br>We also bought a magazine from 1966 and a cartest yearbook. Nice to have.<br><br>
<strong>Monday march 10th 2003</strong><br>
In my opinion it takes a long time to hear from the Title Service in America. Pete will sent the necessary documents to the Title Servive. Last Friday it arrived there. The costs? $150. That makes a difference!
Now we can start waiting until the car arrives in Rotterdam. It will take a month.<br><br>
<strong>Tuesday march 11th 2003</strong><br>
At the last fair we visited in Antwerp we saw a poster about a yearly E-Type tour in Belgium/France/Luxemburg at may 30th and june 1st. Of course we are presented at that time.<br><br>
<strong>Thursday march 19th 2003</strong><br>
Finaly there is a positive message from America and the day of departure will be at tuesday march 25th.
The ships arrival in Rotterdam is april 20th.<br><br>
<strong>Tuesday march 25th 2003</strong><br>
Today is the day the ship leaves America.<br><br>
<strong>Monday april 14th 2003</strong><br>
The Jag is already 3 weeks on his way now. I've got a message from the transport company that the customs documents costs $800 extra because the car is older then 30 years. I exploded. We had a fixed price.<br>
I had to check it by myself at the custom-house. I didn't believe the transport company. Conclusion:
I was right about that company. It's a trick to get extra money from inexperienced customers. The custom house officer gave me some telephone numbers from fowarding offices. He told me it's easy to fill in the necessairy documents by myself. Total costs are $50 in stead of $800!!!<br><br>
<strong>Sunday april 20th 2003</strong><br>
Today is Easter Sunday and it's the day the ship with my Jag arrives in Rotterdam. Exciting moment!<br><br>
<strong>Tuesday april 22th 2003</strong><br>
Because of the Easter Hollidays it will take a while before it's all arranged at the custom house, but we can go to Rotterdam next tuesday.<br><br>
<strong>Monday april 28th</strong><br>
We need the trailer and a van, a camera and nice weather tomorrow.<br><br>
How it al went you can read in <a href=pagina.php?menu=reality>reality</a>.<br><br>
</body>